ျမန္မာတို႕ရဲ႕ သႀကၤန္ဆိုတာ

သႀကၤန္ပံုေတြၾကည့္ၿပီး ဘယ္လိုမွ ခံစားလို႕မရေတာ့ဘူး။ အတာေရ က ေအးပါ တယ္ ဘာညာေတြေျပာေျပာ .. လူေတြပိုက္ဆံ အကုန္က်ခံၿပီး Risk ယူၾကတယ္ ဆိုၿပီး ျမင္ေတာ့တယ္။ Positive Thinking လည္း မ႐ွိဘူး ဆိုၿပီး မေျပာပါနဲ႕။

Logic ေရာ Facts နဲ႕ စဥ္းစားၾကည့္ရင္ .. တကယ္တန္းၾကည့္ ရင္ ေရစိုလိုက္ ေနပူလိုက္ နဲ႕ အသားရည္ မည္းတူးတာပဲ အဖတ္တင္မယ္။ သႀကၤန္လည္လို႕ ကြ်န္ေတာ္ ကြ်န္မတို႕ အသားျဖဴလာပါတယ္ ဆိုၿပီး ေတြ႕ ဖူးလို႕လား။

သႀကၤန္နားေရာက္ရင္ ဝင္ေငြမ႐ွိတဲ့ ခ်ာတိတ္ေတြ အိမ္ကို ပူစာၿပီ .. အခုေတာ့ ဘယ္ေလာက္ကုန္က်လည္း မသိဘူး။ ဟိုးလြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္ ၂ဝ ေလာက္ကေတာ့ တစ္ေယာက္ ၂ဝဝဝ ၃ဝဝဝ ပဲ။ တစ္ခ်ဳိ႕ဆို .. အိမ္က မေပးေတာ့ .. အဝတ္ေတြ ေပါင္ၾကတယ္ .. ေရာင္းၾကတယ္။

႐ူးသြပ္သူမ်ားကေတာ့ သႀကၤန္အတြက္ ဝတ္မယ့္ ဖက္႐ွင္ကို တကူးတက တယုတယနဲ႕ ေငြကုန္ခံလုပ္ လုပ္ၾကသဗ်။ တစ္ခ်ဳိ႕ဆို သႀကၤန္စီးဖို႕ Country Boots ..

ထိုေခတ္အေခၚက Country ေဒါက္ ဘာညာေပါ့ Underground တို႕ Underground မ ground တာေတြလည္း ဝတ္ၾကတယ္။ သႀကၤန္လည္း ၿပီးေရာ ဖိနပ္က ေဖေဖကြ်တ္ ဖြတ္ဖြတ္ေၾကၿပီး တြန္႕ေၾကၿပီး ႏိုင္ငံျခားက အိုးမဲ့အိမ္မဲ့ေတြ စံသာလေတြ စီးတဲ့ ဖိနပ္ကမွ သူ႕ထက္သားနားတဲ့ အျမင္႐ွိေသးတဲ့ အျဖစ္ကို ေရာက္သြားတယ္။ အေရးထဲ သႀကၤန္က်မွ ဖက္႐ွင္လုပ္ဖို႕ နားေပါက္ေဖာက္ၾကတယ္ဗ်။

တစ္ခ်ဳိ႕ဆို အပ္ဖေယာင္းတိုင္မီးကင္ၿပီး အစိမ္းလိုက္ထိုးေနေလရဲ႕။ သႀကၤန္လည္းၿပီးေရာ အနာကယင္းေနလို႕ ဆရာဝန္ေတြ ပိုက္ဆံအိပ္ေဖာင္း ပါေလေရာ။ ယဥ္ေက်းမွဳ?? ပါးစပ္ေျပာပဲ ႐ွိတယ္ .. ႏွဳိက္လိုက္ၾကတာ တီေကာင္ဆားတို႕တဲ့ အတုိင္းပဲ။ မ်က္ျမင္ကိုယ့္ေတြ႕အရေျပာျပရရင္ .. တစ္ခါသား မန္းဒပ္တစ္ခုမွာ ပိုက္နဲ႕ထိုးတဲ့သူကထိုး ႏွဳိက္တဲ့သူကႏွဳိက္ေပါ့ .. ေသခ်ာကို ဂြင္ဆင္ၿပီး လုပ္ေနတဲ့အတိုင္း .. ေဘးကၾကည့္တဲ့သူက အတိုင္းသားျမင္ေနရတယ္။

ဒါနဲ႕ ေခါင္းၿမီးၿခံဳထားတဲ့ အမ်ဳိးသမီး တစ္ေယာက္ကို ပိုက္နဲ႕ထိုး တုန္း ေနာက္ကေန ေအာက္ကေန ကေလးမေမြးႏိုင္တဲ့ ဗိုက္ႀကီးသည္မ်ား ဆရာဝန္ေတြသံုးေလးေယာက္ေလာက္ ကူၿပီးေမြးေပးေန သလား   ေအာင္းေမ့ရတယ္ .. ကန္ေတာ့ပါရဲ႕ အထက္ေရာ ေအာက္ေရာ ..

ဟိုကလည္း ေခါင္းၿမွီးၿခံဳထားေပမယ့္ ခြက္နဲ႕ျပန္ေခါက္ေနတယ္ .. ဒါနဲ႕ အဲဒီ မန္းဒပ္က မီးသတ္ပိုက္ေတြလြန္သြားေတာ့ အခုေခါင္းၿမွီးၿခံဳ ထားတဲ့ အမ်ဳိးသမီးလည္း ၿခံဳထားတဲ့ တံဘက္ေဖာ္ၿပီး ဆဲပါေလေရာ။ ၾကည့္ေနတဲ့ ကြ်န္ေတာ္တို႕မွာ ပါးစပ္ေဟာင္းသားျဖစ္သြား႐ွာတယ္။ အဖြားႀကီး .. အဖြားႀကီးမွ အသက္ ၇ဝ ေလာက္ .. ေက်ာ္ေတာင္ေက်ာ္အံုးမယ္။ အိမ္မွာ တစ္ေယာက္ တည္းထားခဲ့ရမွာကို စိတ္မခ်လို႕ မိသားစုလိုက္ ေခၚလာ တာလားမသိ႐ိုးအမွန္ပါ။

အခုနက သားဖြာဆရာဝန္အုပ္စုကလည္း .. အဲေယာင္လို႕ .. အခုန ႏွဳိက္ၾက တဲ့သူေတြကလည္း ေၾကာင္အမ္းအမ္းေတြ ျဖစ္ကုန္ေရာ။ ယဥ္ေက်းမွဳ ထြန္းကားခ်က္ကေတာ့ ေခတ္စကားနဲ႕ေျပာရင္ ၉ ေလာက္႐ွိတယ္။ ေနာက္ ပစၥည္းပ်က္စီးမွဳ .. ကားဝပ္ေ႐ွာ့ ဆိုင္ကယ္ဝပ္ေ႐ွာ့ေတြ အႀကိဳက္ေပါ့ .. ျပင္ရတာ လက္ကို မလည္ဘူး။

 မႏၱေလးသႀကၤန္မွာ မလည္ခင္ကတည္းကကို ဝပ္ေ႐ွာ့သြား ၿပီး ေခါင္းျဖတ္ရတာနဲ႕ (ေခါင္းျဖတ္တယ္ ဆိုတာ မီးခြက္ကို ျဖဳတ္တာ) စတစ္ကာ ကပ္ရတာနဲ႕ အိပ္ေဇာလဲရတာနဲ႕ .. ေမာင္မင္းလူကေလးေတြ က ေတာ္ေတာ္ နည္းပညာကို ကြ်မ္းက်င္တယ္ ဗ် .. သူတုိ႕အေခၚ .. အိပ္ေဇာေျပာင္းတိုက ဆြဲတယ္ ဆိုပဲ။

နည္းစနစ္က်က် ထြင္ေပးထားတဲ့ ကိုေ႐ႊဂ်ပန္ေတြ ၾကားတာနဲ႕ ေအာ္ငို ၾကလိမ့္မယ္။ ေအာ္ရယ္်ခ်င္တယ္အိပ္ေဇာေတြ မေကာင္းလို႕ ဆိုပဲ။ ဟိုကၾကားရင္ တိုယိုတာကားေတြ ျပန္လဲေပးသလို လုပ္ေပးၾကမလား မသိဘူး။ ကိုယ့္ေၾကာင့္လည္း သူမ်ား နားဒုကၡေရာက္ ကိုယ္တိုင္လည္း ပိုက္ဆံကုန္ .. ကိုယ္တိုင္ေတာ့ မကုန္ပါဘူး .. အိမ္က ပိုက္ဆံကုန္ရတာ။ စည္းမဲ့ကမ္းမဲ့ ႏိုင္လြန္းလွတယ္။ မိန္းကေလးေတြလား .. ေျပာမေနနဲ႕ေတာ့ .. အာဖရိကက ေခ်ာကလက္မေလးေတြ အားက်လို႕ သူတို႕ခမ်ာ ဆံပင္ကို တစ္ေခ်ာင္းခ်င္း က်စ္ရတာ ဝါသနာ။

အဲဒါမလုပ္ရရင္ျဖင့္ လူမသိ နတ္မသိ သူ႕ကို ဘယ္သူမွ သူတို႕ဆံပင္အလွကို မၾကည့္ေတာ့မလုိျဖစ္ေနလို႕ အဲဒီ ဖက္႐ွင္လုပ္ၾကေလရဲ႕။ ၿပီးေတာ့ ဆံပင္ပ်က္ သြားလို႕ ဆိုင္မွာ သြားၿပီး ကုထံုးေတြနဲ႕ ျပန္လုပ္ၾကနဲ႕ ဆံပင္ အလွျပင္ဆုိင္ေတြလည္း ေပ်ာ္ၾကေပါ့။ အေရးထဲ အမူးသမားေတြလည္ၾက မယ့္ ကိစၥကို ကန္ေတာ့ပြဲနဲ႕ ဘုရားကို ဦးခိုက္တယ္ဆိုပဲ။

ဘာလဲ ဆိုေတာ့ အႏၲရာယ္ကင္းေအာင္တဲ့။ ကိုယ္လုပ္တဲ့ကံ ကိုယ္ခံေပါ့ .. မူးေနမွေတာ့ ကန္ေတာ့ပြဲက ဘာလုပ္ရမွာလဲ။ ဟိုး ႏွစ္ေပါင္း ေထာင္ခ်ီ ေသာင္းခ်ီ အႏၵိယက အုန္းသီးငွက္ေပ်ာသီး ယံုၾကည္ခ်က္ကို ဒီေခတ္ထိ သယ္လာၾကတယ္။ ငွက္ေပ်ာသီး အုန္းသီး သည္ေတြလည္း ေပ်ာ္ေပါ့။ အဲဒီလို အႏၲရာယ္ကင္းေၾကးဆို အာဖကန္မွာ စစ္တိုက္ေနတဲ့ အေမရိကန္စစ္သားေတြ ကန္ေတာ့ပြဲေတြထိုးၾကေတာ့မွာေပါ့။

ကဲဆက္ပါအံုးမယ္။ လူႀကီးျဖစ္သြားၾကလို႕ လူႀကီးစိတ္အျပည့္အဝ႐ွိတဲ့ မိဘကေတာ့ အိမ္မွာ တပူပူျဖစ္ေနေလရဲ႕။ ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ရင္ Caution လည္း မ႐ွိ Safety လည္းမ႐ွိ .. ဂ်စ္ကား ေမာ္ေတာ္ကား ဘန္ဘာေပၚတက္ ထိုင္ေနတဲ့ ခ်ာတိတ္ေတြေရာ လူငယ္လူရြယ္ေတြတစ္ပံုႀကီး ။ ေ႐ွ႕ကား မ်ား ေနာက္ကေအာင္းလိုက္လို႕ကေတာ့ ဒူးေအာက္ပိုင္း အကုန္ျဖတ္ျပစ္ရႏိုင္တယ္။

 ဒါကိုလည္း ဘာမွမေျပာၾကဘူး ဗ်။ တိုးတက္ေနတဲ့ေခတ္မွာ မန္းဒပ္ေတြကို နည္းပညာနဲ႕ မလုပ္ၾကဘူး .. စီးပြားျဖစ္ ပါမစ္တင္လို႕ သစ္ဘယ္ႏွစ္တန္ ရမလဲ ဆိုတဲ့ သူေတြက ႐ွိေသးတယ္။

တစ္ႏိုင္ငံလံုးအတိုင္းအတာနဲ႕ Global Warming ကို ဘယ္ေလာက္ အားေပးေနသလဲ ဆိုတာ စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့။ အတာအိုးဆိုၿပီး တစ္ႏွစ္ တစ္ခါမွ ေရာင္းရတဲ့ ပူတူတူးေလးေတြ ေသာက္တဲ့ ေရအိုးေလးေတြလည္း အိမ္တိုင္းေစ့ ဝယ္ေတာ့ ေရာင္းရလို႕ အိုးဆိုင္ေတြလည္း ေပ်ာ္ၾကတယ္။

 ေဆးဆိုင္ေတြလား .. အရမ္းေပ်ာ္ၾကတယ္ .. တားေဆးေတြ ကြန္ဒံုေတြ သိပ္ေရာင္းရတယ္ ဆိုပဲ။ သနပ္ခါးဆိုင္ေတြ အလွကုန္ဆိုင္ေတြ လည္း ေပ်ာ္ၾကတယ္ .. ၿပီးတာနဲ႕ အသားမည္းသြားလို႕ လာဝယ္ၾကတာ လက္ကို မလည္ဘူးတဲ့။

 ေဆး႐ံုတို႕ ရဲစခန္းတို႕လည္း လက္မလည္ဘူးတဲ့ .. ပိုက္ေရာင္းတဲ့ဆိုင္ေတြ ဖလား ပံုးေရာင္းတဲ့ ဆိုင္ေတြ သိပ္ေပ်ာ္ၾကတယ္။ ကြဲၾကၿပဲၾကတာေတြကို လိုက္ညွိလို႕ေငြေတြကုန္ၾကတယ္။

"႐ွင္ခ်စ္တယ္ .. ယူပါ့မယ္ဆို .. "
"ဟုတ္ရဲ႕လား ငါမူးေနတာ ဘယ္သိပါ့မလဲ" ဆိုတဲ့ ဇာတ္လမ္းေတြ လည္းေပါဆိုပဲ။

 ျပန္စဥ္းစားရင္ .. ကိုယ့္ဒုကၡကိုယ္႐ွာ .. ေငြေတာ္ေတာ္ကုန္မယ့္ ကိစၥေတြပဲ။ ကံဆိုးရင္ အသက္ပါေပးလိုက္ရမယ္။

အင္း ဒုကၡ ဒုကၡ .. အသက္ႀကီးသြားလို႕လား မသိဘူး .. ဒါေတြပဲ ျမင္မိေတာ့ တယ္။

Myo Han Htun