ျမန္မာတုိ႔၏ ယဥ္ေက်းမႈ ဓေလ့ ထံုးစံမ်ားသည္ ေထရဝါဒ ဗုဒၶဘာသာ အဆံုးအမျဖင့္''ရွက္ျခင္း ၊ ေၾကာက္ျခင္း '' ဟူေသာ ဟီရိၾသတၱပၸ ေလာကပါလ တရားႏွစ္ပါး အေျခခံ၍ တိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိးစု တို႔၏ ယဥ္ေက်းမႈ၊ လူမႈ က်င့္ဝတ္မ်ားကို ေစာင့္ထိန္း လာခဲ့ၾကေပသည္။ ျမန္မာတုိ႔သည္ ဇာတိကို ခ်စ္သည္။ ႏုိင္ငံကို ခ်စ္သည္။
အသိ ဥာဏ္ ၾကြယ္ဝ၍ ဘာသာ သာသနာကို ႐ိုေသ ေလးျမတ္သည့္ ႏွလံုးသား လွပ ကိုယ္ က်င့္သိကၡာ ျပည့္ဝသည့္ လူမ်ဳိးမ်ား ျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။ ဤကဲ့သို႔ အစဥ္အလာ ႀကီးမားစြာ နက္႐ိႈင္းၿပီး ျမတ္ႏုိး ႏွစ္သက္ဖြယ္ ယဥ္ေက်းမႈ အေမြမ်ားကို မယိမ္းမယိုင္ ခုိင္ၿမဲေအာင္ ထိန္းသိမ္း ရမည္မွာ ႏုိင္ငံသား တုိင္း၏ တာဝန္ ျဖစ္ေပသည္။ ယဥ္ေက်းမႈ ကြယ္ေပ်ာက္လွ်င္ လူမ်ဳိးေပ်ာက္မွာ စိုးရပါသည္။ ေျမမ်ဳိ၍ လူမ်ဳိး မကြယ္ေပ်ာက္၊ လူမ်ဳိမွသာ လူမ်ဳိး ကြယ္ေပ်ာက္ ႏုိင္ပါသည္။
ျမန္မာတုိ႔၏ ကိုးကြယ္ရာ ဘာသာ တရားကို ရဟန္းေတာ္မ်ားက ဦးေဆာင္ ပါသည္။ ထုိ႔ျပင္ ဆရာေတာ္ႀကီး မ်ားသည္ အမ်ဳိး၊ ဘာသာ သာသနာကို ကာကြယ္ရန္ တာဝန္ ရွိေၾကာင္းကို ဆံုးမ ေဟာၾကားေတာ္ မူၾကပါသည္။ ဆရာေတာ္မ်ားသည္ ဓမၼစာေပ မ်ားကို ေရးသားၾက သကဲ့သို႔ ေထရဝါဒ ဗုဒၶ ဘာသာဝင္တုိ႔ အျမင္မွန္၊ အသိမွန္မ်ား ရေစရန္ ေဟာၾကားျခင္းမ်ား ရွိပါသည္။ ဆရာတင္မွား၍ သံသရာ တစ္ေလွ်ာက္လံုး မေမွာက္ေစရန္ႏွင့္ ကိုးကြယ္ရာ အစစ္အမွန္ ကိုလည္း ၫႊန္ျပေတာ္ မူၾကပါသည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံကို နယ္ခ်ဲ႕တို႔ သိမ္းသြင္း အုပ္ခ်ဳပ္စဥ္ ျမန္မာတုိ႔ အိုးအိမ္ တုိက္တာ အေဆာက္အအံု မ်ားႏွင့္ အတူ အက်င့္စာရိတၱ မ်ားပါ ပ်က္ယြင္း လာခဲ့ရသည္။ ယဥ္ေက်းမႈ ဓေလ့ ထံုးစံမ်ားကို ထိပါး ႐ိုက္ခတ္ျခင္း ခံလာရေတာ့သည္။ ျမန္မာတုိ႔၏ ႐ိုးသားျခင္း၊ အသိဥာဏ္ အေတြးအေခၚ မက်ယ္ျပန္႔ျခင္း၊ အမ်ဳိးဘာသာ သာသနာကို ေစာင့္ထိန္း ရမည္ကို အေလးအနက္ ထားရမွန္း အသိမ်ား နည္းပါး ခဲ့ၾကသည္။ ျမန္မာ တုိ႔သည္ စိတ္ေကာင္းရွိ၏။ ဧည့္ဝတ္ ေက်ပြန္၏။
လူခ်င္း ခင္လာလွ်င္ မည္သူ႔ကို မဆုိ ေဆြမ်ဳိး အရင္းသဖြယ္ ေပါင္းသင္း ဆက္ဆံ ယံုၾကည္ တတ္ၾကသည္။ ပစၥည္း ဥစၥာကို ရွာေဖြလွ်င္ ျဖစ္ေစ၊ သံုးစြဲလွ်င္ ျဖစ္ေစ၊ စနစ္တက် မရွိ ေပါ့ဆစြာ သံုးသည္။ ကုန္၍ ကုန္မွန္း မသိ၊ မြဲျပာက်မွ လူမ်ဳိးႏွင့္ ဘာသာတရားကို မ်က္ကြယ္ျပဳ၍ ျဖစ္သလုိ ရင္ဆုိင္ၾကသည္။
ဤအားနည္းခ်က္ကို အခြင့္ေကာင္းယူ၍ တုိင္းတစ္ပါးသား မ်ားက ဗဟုသုတ နည္းပါးၿပီး ႐ိုးသားေသာ မိဘမ်ားကို ေငြေၾကး ပစၥည္းမ်ားႏွင့္ မွ်ားကာ ျမန္မာ မိန္းကေလးတုိ႔အား အထင္ေသးစြာ ခ်ဥ္းကပ္ သိမ္းပိုက္ ၾကေလသည္။
တုိင္းတစ္ပါးသား တုိ႔သည္ ပစၥည္း ဥစၥာမ်ားျဖင့္ ဆင္းရဲ ႏြမ္းပါးၿပီး ဗဟုသုတ နည္းပါးေသာ အမ်ဳိးသမီး မ်ားကို သိမ္းပိုက္ၾကသည္။ မိဘ ေဆြမ်ဳိး အသိုင္းအဝိုင္း အခ်ဳိ႕ကလည္း ပစၥည္းဥစၥာ ခ်မ္းသာသည္ကို ေက်နပ္ အားရ ဂုဏ္ယူၾကသည္။ အမ်ဳိးပ်က္၊ ဘာသာပ်က္ သြားသည္ဟု ဂ႐ုမထား မိေတာ့ပါ ။ ၎တုိ႔ ေမြးဖြား လာေသာ ရင္ေသြးမ်ား ကား ျမန္မာေသြး ၊ ျမန္မာလူမ်ဳိး မ်ား မဟုတ္ေတာ့ပါ။
ျမန္မာႏိုင္ငံသား တုိ႔သည္ ဘုရားတည္ျခင္း၊ အိမ္ေထာင္ျပဳျခင္း၊ ေဆးမင္ရည္ မ်ား စုတ္ျဖင့္ ထုိးရာတြင္ တည္ၿပီး၊ ျပဳၿပီး၊ ထုိးၿပီးမွ ျပင္၍ ဖ်က္၍ မရပါ။ ဘဝအတြက္ အေရးပါေၾကာင္း ေဖာ္ျပသည့္ စကားမ်ား ျဖစ္ သည္။
ဘဝအတြက္၊ လူမ်ဳိးအတြက္၊ ဘာသာ သာသနာ အတြက္ျဖစ္၍ ႏုိင္ငံ့ဂုဏ္၊ လူမ်ဳိးဂုဏ္၊ ဇာတိဂုဏ္၊ မိသားစု ေဆြမ်ဳိးဂုဏ္ မပ်က္ေအာင္ ဆင္ျခင္ ထိန္းသိမ္းရမည္ ျဖစ္သည္။
ပုဂံျပည့္ရွင္ က်န္စစ္သား မင္းႀကီးသည္ သမီးေတာ္ ေရႊအိမ္စည္ႏွင့္ အရိယံ ႏြယ္ဖြား ပဋိကၠရား မင္းသားတုိ႔ လူငယ္ဘာဝ ရည္ငံေနၾကသည္ကို သိေသာအခါ အမ်ဳိး ဘာသာ သာသနာ အတြက္ ျပင္းထန္စြာ ျငင္းဆန္ ခဲ့ပါသည္။
တူေတာ္ ေစာယြန္း မင္းသားႏွင့္ သမီးေတာ္ကို လက္ဆက္ ေပးျခင္းျဖင့္ ေစာင့္ေလမ်ဳိးႏြယ္ အစဥ္ အလာကို အေလးထား ထိန္းသိမ္း ခဲ့သည္ ကို ျမန္မာ့ သမုိင္းတြင္ ထင္ရွား ရွိခဲ့သည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ အာရွႏုိင္ငံ အသီးသီးႏွင့္ ဆက္ႏႊယ္ေသာ လမ္းႀကီးမ်ားျဖင့္ ကမၻာတစ္ဝန္းႏွင့္ ေရလမ္း၊ ကုန္းလမ္း၊ ေလလမ္း အသီးသီး ဆက္သြယ္ သြားလာ ၾကေတာ့မည္။
အမ်ဳိးသမီး၊ အမ်ဳိးသားမ်ား အိမ္ေထာင္ဖက္ မ်ားကို ''က်ား'' ျဖစ္လွ်င္ ၿပီးေရာ၊ ''မ''ျဖစ္လွ်င္ ၿပီးေရာ သေဘာ မထားဘဲ လူမႈေရး၊ စီးပြားေရး၊ ဘာသာ သာသနာ အေရး ခ်င့္ခ်ိန္ ေတြးေတာၿပီး လူမ်ဳိးစည္းကို ေစာင့္ထိန္း ရပါမည္။ လူ႔စည္းကို မေစာင့္ထိန္း ႏုိင္ပါလွ်င္ လူမ်ဳိးပါ ကြယ္၍ အမ်ဳိး၊ ဘာသာ သာသနာပါ ေပ်ာက္ကြယ္ ႏုိင္သည္ကို သတိထား ရေပမည္။
စာေရးသူတုိ႔ ျမန္မာမ်ားသည္ ေခတ္အဆက္ဆက္ မညံ့ခဲ့ၾကပါ။ ယခုအခါ ႏုိင္ငံေတာ္ အေနျဖင့္ ဘက္ေပါင္းစံု မွ ပြင့္လင္း ျမင္သာစြာ မီးေမာင္း ထုိးျပ၍ ႏုိင္ငံေတာ္ ႀကီးကို ေခတ္မီဖြံ႕ၿဖိဳး တုိးတက္ေအာင္ ႐ုပ္ပိုင္းဆုိင္ရာ၊ စိတ္ပိုင္းဆုိင္ရာ မ်ားကို ျမႇင့္တင္ ေဆာင္ရြက္ေနၾကၿပီ ျဖစ္သည္။
ျမန္မာလူမ်ဳိး အခ်င္းခ်င္း လက္လွမ္းမီ သေလာက္ အသိတရားမ်ား မွ်ေဝ ေပးျခင္းျဖင့္ ဝိုင္းဝန္း တူညီစြာ ေစာင့္ေလမ်ဳိးႏြယ္ ဟူေသာ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားသည့္ သိဂၤါေလာဝါဒ သုတ္လာ အတုိင္း အမ်ဳိး ဘာသာ သာသနာကို ေစာင့္ထိန္း ႏုိင္ရန္ တင္ျပအပ္ပါသည္။
ေဆာင္းပါးရွင္ ေမခ်ဳိ(ပ်ဥ္းမနား)ေရးသားသည့္ အမ်ဳိးဘာသာ သာသနာ ထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္ ၾကပါစို႔ ေဆာင္းပါးေကာက္ႏႈတ္ခ်က္
No comments:
Post a Comment
မိတ္ေဆြတို ့၏ ေဆြးေႏြးမူ ေဝဖန္မူအား လိူက္လွဲစြာ ၾကိဳဆိုပါသည္