လူတုိ႔ေန႔စဥ္ ေနေရးထုိင္မႈႏွင့္ လူမႈ ဆက္ဆံေရးတြင္ အထင္အျမင္ လြဲမွားမႈ သံသယမ်ား ေပၚေပါက္ တတ္သည္။ မိမိတုိ႔ႏွင့္အတူေန မဟုတ္၍ မသိမကြၽမ္းလွ်င္ တစ္ရြာသားႏွင့္ တစ္ရြာသား၊ တစ္ၿမိဳ႕သားႏွင့္ တစ္ၿမိဳ႕သား၊ တစ္ရပ္သားႏွင့္ တစ္ရပ္သားမွ စ၍ တစ္အိမ္သားႏွင့္ တစ္အိမ္သား အထိ လူခ်င္းမ တူ ေၾကာက္ရြံ႕အပ္သူ၊ ေရွာင္ၾကဥ္ အပ္သူ၊ မယုံသကၤာ ျဖစ္အပ္သူ တစ္ဦး အျဖစ္ သတ္မွတ္ တတ္ၾက သည္။
သို႔ေသာ္ တစ္ဦးႏွင့္ တစ္ဦး ေပါင္းသင္း ဆက္ဆံမိ၍ တစ္ဦးအေၾကာင္း တစ္ဦးေကာင္းစြာ သိရွိၾကေသာ အခါမူကား မခြဲျခားေတာ့ဘဲ မိမိတုိ႔ကဲ့သုိ႔ပင္ စားေသာက္ ေနထုိင္ျခင္း၊ မိမိတုိ႔ ကဲ့သုိ႔ပင္ ဝမ္းနည္းျခင္းႏွင့္ ဝမ္းသာျခင္းတုိ႔ ရွိၾကသျဖင့္ ျခားနားမႈမရွိ အတူတူပင္ ျဖစ္ေၾကာင္း သိလာ ၾကရသည္။
တစ္ေယာက္အေၾကာင္း တစ္ေယာက္ အျပန္အလွန္ နားမလည္ ၾကျခင္း သည္ အထင္အျမင္ မွား၍ မသင့္ မျမတ္ ျဖစ္ဖြယ္ရာ အေၾကာင္းျဖစ္ သည္။ တစ္ေယာက္ အေၾကာင္း တစ္ေယာက္ ေကာင္းစြာ သိနား လည္ျခင္းသည္ သင့္တင့္ ညီၫြတ္ဖြယ္ရာ ျဖစ္သည့္ အျပင္ ရွိခဲ့ေသာ ရန္စတုိ႔သည္ပင္ ပေပ်ာက္ ေအးၿငိမ္းဖြယ္ရာ အေၾကာင္း ျဖစ္သည္။ ေလာက၌ အျငင္းအခုန္ မသင့္မတင့္ ျဖစ္ၾက ရျခင္းမွာ ျဖစ္ သင့္ေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ ရျခင္းထက္ မျဖစ္သင့္ေသာ အေၾကာင္းတရားေၾကာင့္ ျဖစ္ရသည္က ပုိ၍ မ်ားေပလိမ့္မည္။ ဤသုိ႔ ျဖစ္ရသည္မွာ သံသယ၏ ဆုိးက်ဳိးပင္ ျဖစ္သည္။
တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး တစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္ မည္မွ် အခဲမေၾက အတုိက္အခံ ျဖစ္ေနၾကေသာ္လည္း တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး ေတြ႕ဆုံႏွီးေႏွာ၍ တစ္ေယာက္ အေၾကာင္း တစ္ေယာက္ နားလည္ေအာင္ ေျပာမိ ၾကေသာအခါ ယခင္ကအတုိက္ အခံ အေျခအတင္ ျဖစ္ရျခင္းမွာ အမွန္အားျဖင့္ အေျခ အျမစ္ တစ္စုံတစ္ရာ မရွိ၊ အထင္အျမင္ လြဲမွားၾကျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ရသည္ကုိ သိရွိၾကၿပီး သင့္တင့္ၿငိမ္းခ်မ္း သြားတတ္ၾကသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ကြၽႏု္ပ္တုိ႔သည္ မည္သည့္ အေၾကာင္း ကိစၥမ်ဳိး ေပၚေပါက္လာသည္ ျဖစ္ေစ တစ္ဦးကုိ တစ္ဦး ေရွာင္လႊဲမေနၾကဘဲ တစ္ဦးအေပၚ တစ္ဦးနားလည္မႈ ရွိေအာင္ ႀကိဳးစား ၾကရမည္ ျဖစ္သည္။
လူ႔ဘဝလူ႔ေလာက အ႐ႈပ္အေထြး အခက္အခဲ ႀကံဳသည့္အခါ တစ္ခါ တစ္ရံစိတ္၌ မေကာင္းမႈ အႀကံဆုိး အႀကံညစ္တုိ႔ ဝင္စားတတ္ၾကသည္။ ထုိသုိ႔ျဖစ္ ေပၚလာသည့္ မေကာင္းေသာအႀကံ၊ မေကာင္းေသာ ဥာဏ္တုိ႔ကုိ အျပင္သုိ႔ မထြက္ေအာင္ ပိတ္ပင္တားျမစ္ ခ်ဳပ္တီးျခင္းသည္ သာလွ်င္ စဥ္းစားဆင္ျခင္တုံ တရားရွိသူ သူေတာ္ေကာင္း ပညာရွိသူတို႔ အလုပ္ျဖစ္သည္။
သုိ႔ျဖစ္၍ ျပည္ေထာင္စုႀကီး အတြင္း တုိင္းေဒသႀကီး မ်ားႏွင့္ ျပည္နယ္ အသီးသီး၌ ေနထုိင္ ၾကကုန္ေသာ တုိင္းရင္းသား ညီအစ္ကုိ ေမာင္ႏွမ တုိ႔သည္ လည္းေကာင္း၊ တစ္ၿမိဳ႕ တစ္ရြာတည္း ေနထုိင္ၾက ကုန္ေသာ ေဆြမ်ဳိး မိတ္သဂၤဟ အေပါင္းတုိ႔သည္ လည္းေကာင္း၊ ပုထုဇဥ္တုိ႔ သေဘာ သဘာဝအရ မေကာင္း ေသာအႀကံ မေကာင္းေသာ ဥာဏ္တုိ႔ကုိ မေရွာင္ရွား ႏုိင္သည့္ တုိင္ေအာင္ သံသယေဖ်ာက္၍ စိတ္ေနာက္ကုိယ္ပါ မျဖစ္ေစရန္ ခ်ဳပ္တည္း တားျမစ္ၾကျခင္း သာလွ်င္ မည္သည့္ ဘာသာတရား ၌ မဆုိ ေကာင္းျမတ္ေသာ သူေတာ္ေကာင္း တို႔၏ က်င့္စဥ္တရား ျဖစ္သည္ ကုိ ႏွလုံးသြင္းအပ္ေၾကာင္း ေမတၱာ ေရွ႕ထား၍ ႏႈိးေဆာ္ တုိက္တြန္း လုိက္ရပါသည္။ ။
Written by အာယု
ျမဝတီ
No comments:
Post a Comment
မိတ္ေဆြတို ့၏ ေဆြးေႏြးမူ ေဝဖန္မူအား လိူက္လွဲစြာ ၾကိဳဆိုပါသည္