“ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ အတူယွဥ္တြဲေနထိုင္ျခင္း”

(မႏၲေလးတိုင္းမ္ဂ်ာနယ္ပါ ဦးဝီရသူ၏ ဩဝါဒကထာ)

မိမိအက်ဳိး၊ ေဆာင္သယ္ပိုးက၊ ေဆြမ်ဳိးမဟူ၊ မည္သူမဆို၊ ခ်စ္ၾကည္ညဳိေလာ့၊ အဟိုေရွးက၊ ညႊန္၌က်သား၊ သီဟရာဇာ၊ ေကသရာကို၊ ယက္ကာေျမေခြး၊ သက္ကယ္ေပး၍၊ သားေျမးခုႏွစ္ဆက္၊ ခ်စ္မျပတ္ေအာင္ ၊ ႏွစ္သက္ၾကည္ညဳိ၊ ေပါင္းဖက္ႀကဳိ၏။ (မဃေဒဝ- ၂၂၀)

ဇာတကပါဠိေတာ္၊ ဒုကနိပါတ္၊ ဂုဏဇာတ္ေတာ္မွာ ႏြံထဲ (၇)ရက္တိတိနစ္ေနျပီး အစာေရငတ္မြတ္ေန တဲ့ ျခေသၤ့မင္းကို ေျမေခြးတစ္ေကာင္းက ကယ္တင္ခဲ့ပါတယ္။ အသက္သခင္ ေက်းဇူးရွင္ေျမေခြး ကို ျခေသၤ့မင္းက ျပန္လည္ေက်းဇူးဆပ္တဲ့ အေနနဲ႔ သူ႔အနားေခၚထားျပီး ေကၽြးေမြးေစာင့္ေရွာက္ ထား ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ျခေသၤ့မင္းႏွင့္ ျခေသၤ့မမွ မ်ဳိးဆက္ခုႏွစ္ဆက္၊ ေျမေခြးႏွင့္ ေျမေခြးမမွ မ်ဳိးဆက္ ခုႏွစ္ဆက္ ေပါက္ဖြားခဲ့ပါတယ္။
ဇာတ္မတူတဲ့ တိရစၧာန္ (၂) မ်ဳိးဟာ မိဘခ်င္းမိတ္ေဆြျဖစ္ရာမွ သားသမီး ေျမးျမစ္ျခင္း သူငယ္ခ်င္း အရင္း ခ်ာမ်ား ျဖစ္သြားၾကျပီး ေအးအတူပူအမွ် ေနထုိင္လာခဲ့တာ စကားမ်ားျခင္း ရန္ျဖစ္ျခင္းေတာင္ မရွိခဲ့ ၾကပါဘူး။

အဟိတ္တိရစၧာန္ေတြေတာင္ အမ်ဳိးမတူ ယဥ္ေက်းမႈစရိုက္ခ်င္းမတူဘဲ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ အတူယွဥ္တြဲေနထိုင္ ၾကေသးတာ တိရစၧာန္ထက္အသိဉာဏ္ရွိပါတယ္ဆိုတဲ့ လူသားေတြကေကာ ဘာသာမတူ လူမ်ဳိးကြဲျပား ရုံေလးနဲ႔ ဘာလို႔မေနထုိင္ႏိုင္ရမွာလဲ။

ဤအရွင့္သေဘာကို ေျပာရမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ေျမေခြးဟာ ျခေသၤ့အက်ဳိးလိုလားသလို ျမန္မာ့ေျမ ျမန္မာ့ ေရကို မွီခိုေနၾကသူေတြဟာ အမိျမန္မာျပည္ရဲ႕ အက်ဳိးကိုလိုလားမယ္ဆိုရင္၊ ျခေသၤ့ဟာ ေျမေခြးရဲ႕ေက်းဇူးကို သိတတ္သလုိ အမိျမန္မာျပည္ရဲ႕ေက်းဇူးတရားကိုသိတတ္မယ္ဆိုရင္ ဘာသာမတူ လူမ်ဳိးကြဲျပားေသာ္ လည္း အားလုံးဟာ မိတ္ေဆြေတြပါပဲ လို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္မွာ မွီတင္းေနထိုင္သူအားလုံး အမိေျမကို သစၥာမေဖာက္ဖို႔၊ အမိေျမကို မဖ်က္ဆီးဖို႔၊ အမိေျမရဲ႕ ေက်းဇူးသစၥာကို ေစာင့္သိရိုေသဖို႔၊ မိမိမွီခုိရာ လူေဘာင္အဖြဲ႔အစည္းကို သစၥာမေဖာက္ ဖို႔၊ ေက်းဇူးတရား ကိုနားလည္ဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။

ကမၻာသူ ကမၻာသားအား လုံး ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ အတူယွဥ္တြဲေနထိုင္ႏိုင္ပါေစ……..

ဦးပဥၥင္း ဝီရသူ (မစိုးရိမ္)
ဓမၼသဟာယေက်ာင္း၊
မစိုးရိမ္တုိက္သစ္၊
မဟာေအာင္ေျမၿမဳိနယ္၊
မႏၲေလး။