ဒီကေန ့ တပ္ကို စေရာက္တယ္
ေနစရာအတြက္ ကုတင္တလံုးပဲရွိတယ္........
အိမ္ကေပးလိုက္တဲ ့
ေစာင္ေလးကို အဲ ့ညျဖန္ ့အိပ္လိုက္ရတယ္
ျခံဳစရာမရွိဘူး........။
ေနာက္ေန ့မွ ေစ်းနားက ပိုက္ဖ်ာေလး ၁၅၀၀ တန္၀ယ္ျပီးမွ
မညီမညာတဲ ့ ကုတင္ေပၚက ဒဏ္ရာေပ်ာက္တယ္
လူပ်ိဳရိပ္သာဆိုေပမဲ ့တခန္းကို ၃ ေယာက္။
ေရက တပ္ေဘးနားက တုံငင္ဆြဲယူရတာ ။
ခလုတ္ဖြင္ ့ယံုနဲ ့မရဘူး။
ခ်က္ေကၽြးတာက ရိပ္သာက
မစားနိုင္ရင္ကိုယ္ဖာသာ၀ယ္စာ း။
ထမင္းဟင္းမေကာင္းလို ့ ဆႏၵျပခြင္ ့မရွိဘူး
ေသခ်ာတာက ၀န္ထမ္းဆန္
အျပင္က ေပၚဆန္းေမႊးေလာက္ေတာ ့မေကာင္းဘူး။
တပ္မွာေနရတာ တပါတ္မျပည္ ့ေသးဘူး
တပ္မက ၂ ပါတ္သင္တန္းေခၚတယ္
ျငင္းခြင္ ့မရွိဘူး
ဟိုမွာ ေနတယ္
ခ်က္ေကၽြးတာစား
ဘယ္လိုအသားက်မလဲ.........။
၂ ပါတ္ေနလို ့ အသားက်မယ္ႀကံေသး
တပ္ကိုျပန္ပို ့။
တပ္မွာက ေျပာင္းလဲေနျပန္ေရာ။
လံုျခံဳေရးက်ရင္
၄ ရက္ တပါတ္ ရြာေတြမွာ။
ဘာပစၥညးမွ ယူမသြားနိုင္ေတာ ့
ရြာက ေနခိုင္းတဲ ့ေနရာမွာေန
သူတို ့ေကၽြးတာ စား
ေတာင္းဆိုခြင္ ့မရွိဘူး........။
တာ၀န္နဲ ့ဆိုေတာ ့ အခ်ိန္ျပည္ ့ ယူနီေဖာင္း။
ရွိဳး မထုတ္နိုင္ဘူး။
လူႀကီးျပန္မွ တပ္ကိုျပန္ရေတာ ့
ေရခ်ိဳးလည္း ဒီအ၀တ္အစား
အျပန္ဆို လူက သူေတာင္းစားရုပ္ေပါက္ေနျပီ။
သိပ္မႀကာဘူး
တပ္စုမွဴးသင္တန္းတက္ဖို ့ ဗထူးက ေႀကးနန္း၀င္တယ္
ရတဲ ့လစာက ၁သိန္းေက်ာ္ယံုေလး
ေခ်းေငြးထုတ္ထားလို ့ ၈ေသာင္းပဲရတဲ ့အခ်ိန္။
လမ္းစရိတ္ဖိုးနဲ ့တင္ အကုန္ေျပာင္။
ဟိုေရာက္ေတာ ့
ေနရာသစ္။
တိုလီမိုစ အစက ျပန္၀ယ္ရျပန္ျပီ။
သင္တန္းဆိုေတာ ့ ေပါက္တူး၊ဓါးက အစ အစစအရာရာ။
မ၀ယ္ခ်င္ဘူး ပိုက္ဆံကုန္တယ္ ေျပာခြင္ ့မရွိဘူး။
မလုပ္ခ်င္ဘူး ျငင္းးခြင္ ့မရွိဘူး ။
ဒါေတာင္ ကိုယ္တပ္က နည္းနည္း ျမိဳ ့ေပၚမို ့လို ့ လမ္းစရိတ္သက္သာတာ။
အိမ္က ျမန္မာျပည္အေရွ ့ပိုင္း
တာ၀န္က်ေတာ ့ ျမန္မာျပည္ေအာက္ပိုင္း။
ေကာ ့ေသာင္းက်တဲ ့သူငယ္ခ်င္းေတြဆို သေဘၤာေပၚမွာတင္ ၅ ရက္။
ေရသန္ ့ဗူး ၁ လီတာဗူး ၂၀၀၀ ။
မိုင္းဆက္၊မိုင္းျဖတ္ ဖက္ ကသူငယ္ခ်င္းေတြ
ယာဥ္တန္းနဲ ့သြားေတာ ့
လမ္းမွာ ၆ ရက္အိပ္ရတယ္
ယမ္ယမ္ေခါက္ဆြဲေျခာက္ တထုတ္ကို ၄၀၀၀ေပးစားရတယ္။
လမ္းမွာ လမ္းမွာ။ ၆ ညအိပ္ဆိုစဥ္းစားႀကည္ ့။
သင္္တန္းက ၄ လပဲ။
အေျခက်ျပီးဆိုယံုေလး တပ္ကို ျပန္လာရျပန္ျပီ။
တပ္ က အေျခအေနနဲ ့လိုက္မွီေအာင္ျပန္ေန။
ျဖည္ ့ဆည္းရျပန္ျပီ ေနေရးထိုင္ေရး စားေရးေသာက္ေရး။
အဆင္မေျပတာေလးေတြေျပာတာပါ။
လ၀က္မျပည္ ့ေသးဘူး
ဘာသာစကားသင္တန္းတက္ဖို ့ ျပင္ဦးလြင္က ေခၚစာေရာက္တယ္။
ူျမစ္ႀကီးနား ဖက္၊
ရခုိင္၊စစ္ေတြ၊
ဟိုးေအာက္ဖက္က ျမိတ္ ၊ေကာ ့ေသာင္း ၊ဘုတ္ျပင္း။
ရွမ္းျပည္ အေရွ ့က တာခ်ီလိတ္ ဖက္ကသူငယ္ခ်င္းေတြဆို စုမွဴးက ျပန္ေရာက္တာ ၁၅ ရက္မျပည္ ့ေသးဘူး။ျပန္ထြက္ရျပန္ျပီ။
ျပင္ဦးလြင္ကိုေရာက္ေတာ ့ ထံုးစံ အတိုင္း တစ္ က ျပန္စ။
လိုအပ္တာေတြ ၀ယ္ျခမ္း။
ကုန္ျပန္ျပီ။အဆင္မေျပတာေတြေ ျပာတာပါ။ေဆာင္းတြင္းဆိုခ်မ္ းေတာ ့ အက်ီဆြယ္တာေတြ၊ေစာင္ထူထူေတြ ထပ္ျဖည္ ့ရ။
၈ လ ေလာက္ေနျပီးမႀကာဘူး
ျပည္ပထြက္ဖို ့ ျပင္ရျပန္ျပီ။
ေျပာျပတာပါ။
ျငီးျပေနတာမဟုတ္ဘူး။
လူ ့ဘ၀မွာ ျဖစ္ျဖစ္
အဖြဲ ့အစည္းတခုခုမွာျဖစ္ျဖစ္
လူျဖစ္ျဖစ္ မႈျဖစ္ျဖစ္ေျပာင္းလဲေနမွ မဟုတ္ရင္ ဆန္းသစ္မႈ ့ေတြမရွိဘူး။
ဒီလိုေျပာင္းလဲမႈ ့တိုင္းမွာလည္း သဟဇာတျဖစ္ေအာင္ လိုက္ေနရတယ္။
လူဆိုေတာ ့။ပတ္၀န္းက်င္နဲ ့ဆိုေတာ ့။အသိုင္းအ၀ိုင္းနဲ ့ဆိုေတာ ့။
ခုဟာက ေရမလာရင္စည္ပင္တိုင္မယ္
မီးမလာရင္လွ်ပ္စစ္ ၀န္ႀကီးဌာနမွာ အျပစ္ရွိတယ္
လစာနည္းရင္ ဆႏၵျပမယ္
ကိုယ္ရဲ ့လုပ္အားက ရံုးျဖစ္ျဖစ္ ၊ကုမၼဏီျဖစ္ျဖစ္
ေစာင္ေလးကို အဲ ့ညျဖန္ ့အိပ္လိုက္ရတယ္
ျခံဳစရာမရွိဘူး........။
ေနာက္ေန ့မွ ေစ်းနားက ပိုက္ဖ်ာေလး ၁၅၀၀ တန္၀ယ္ျပီးမွ
မညီမညာတဲ ့ ကုတင္ေပၚက ဒဏ္ရာေပ်ာက္တယ္
လူပ်ိဳရိပ္သာဆိုေပမဲ ့တခန္းကို ၃ ေယာက္။
ေရက တပ္ေဘးနားက တုံငင္ဆြဲယူရတာ ။
ခလုတ္ဖြင္ ့ယံုနဲ ့မရဘူး။
ခ်က္ေကၽြးတာက ရိပ္သာက
မစားနိုင္ရင္ကိုယ္ဖာသာ၀ယ္စာ
ထမင္းဟင္းမေကာင္းလို ့ ဆႏၵျပခြင္ ့မရွိဘူး
ေသခ်ာတာက ၀န္ထမ္းဆန္
အျပင္က ေပၚဆန္းေမႊးေလာက္ေတာ ့မေကာင္းဘူး။
တပ္မွာေနရတာ တပါတ္မျပည္ ့ေသးဘူး
တပ္မက ၂ ပါတ္သင္တန္းေခၚတယ္
ျငင္းခြင္ ့မရွိဘူး
ဟိုမွာ ေနတယ္
ခ်က္ေကၽြးတာစား
ဘယ္လိုအသားက်မလဲ.........။
၂ ပါတ္ေနလို ့ အသားက်မယ္ႀကံေသး
တပ္ကိုျပန္ပို ့။
တပ္မွာက ေျပာင္းလဲေနျပန္ေရာ။
လံုျခံဳေရးက်ရင္
၄ ရက္ တပါတ္ ရြာေတြမွာ။
ဘာပစၥညးမွ ယူမသြားနိုင္ေတာ ့
ရြာက ေနခိုင္းတဲ ့ေနရာမွာေန
သူတို ့ေကၽြးတာ စား
ေတာင္းဆိုခြင္ ့မရွိဘူး........။
တာ၀န္နဲ ့ဆိုေတာ ့ အခ်ိန္ျပည္ ့ ယူနီေဖာင္း။
ရွိဳး မထုတ္နိုင္ဘူး။
လူႀကီးျပန္မွ တပ္ကိုျပန္ရေတာ ့
ေရခ်ိဳးလည္း ဒီအ၀တ္အစား
အျပန္ဆို လူက သူေတာင္းစားရုပ္ေပါက္ေနျပီ။
သိပ္မႀကာဘူး
တပ္စုမွဴးသင္တန္းတက္ဖို ့ ဗထူးက ေႀကးနန္း၀င္တယ္
ရတဲ ့လစာက ၁သိန္းေက်ာ္ယံုေလး
ေခ်းေငြးထုတ္ထားလို ့ ၈ေသာင္းပဲရတဲ ့အခ်ိန္။
လမ္းစရိတ္ဖိုးနဲ ့တင္ အကုန္ေျပာင္။
ဟိုေရာက္ေတာ ့
ေနရာသစ္။
တိုလီမိုစ အစက ျပန္၀ယ္ရျပန္ျပီ။
သင္တန္းဆိုေတာ ့ ေပါက္တူး၊ဓါးက အစ အစစအရာရာ။
မ၀ယ္ခ်င္ဘူး ပိုက္ဆံကုန္တယ္ ေျပာခြင္ ့မရွိဘူး။
မလုပ္ခ်င္ဘူး ျငင္းးခြင္ ့မရွိဘူး ။
ဒါေတာင္ ကိုယ္တပ္က နည္းနည္း ျမိဳ ့ေပၚမို ့လို ့ လမ္းစရိတ္သက္သာတာ။
အိမ္က ျမန္မာျပည္အေရွ ့ပိုင္း
တာ၀န္က်ေတာ ့ ျမန္မာျပည္ေအာက္ပိုင္း။
ေကာ ့ေသာင္းက်တဲ ့သူငယ္ခ်င္းေတြဆို သေဘၤာေပၚမွာတင္ ၅ ရက္။
ေရသန္ ့ဗူး ၁ လီတာဗူး ၂၀၀၀ ။
မိုင္းဆက္၊မိုင္းျဖတ္ ဖက္ ကသူငယ္ခ်င္းေတြ
ယာဥ္တန္းနဲ ့သြားေတာ ့
လမ္းမွာ ၆ ရက္အိပ္ရတယ္
ယမ္ယမ္ေခါက္ဆြဲေျခာက္ တထုတ္ကို ၄၀၀၀ေပးစားရတယ္။
လမ္းမွာ လမ္းမွာ။ ၆ ညအိပ္ဆိုစဥ္းစားႀကည္ ့။
သင္္တန္းက ၄ လပဲ။
အေျခက်ျပီးဆိုယံုေလး တပ္ကို ျပန္လာရျပန္ျပီ။
တပ္ က အေျခအေနနဲ ့လိုက္မွီေအာင္ျပန္ေန။
ျဖည္ ့ဆည္းရျပန္ျပီ ေနေရးထိုင္ေရး စားေရးေသာက္ေရး။
အဆင္မေျပတာေလးေတြေျပာတာပါ။
လ၀က္မျပည္ ့ေသးဘူး
ဘာသာစကားသင္တန္းတက္ဖို ့ ျပင္ဦးလြင္က ေခၚစာေရာက္တယ္။
ူျမစ္ႀကီးနား ဖက္၊
ရခုိင္၊စစ္ေတြ၊
ဟိုးေအာက္ဖက္က ျမိတ္ ၊ေကာ ့ေသာင္း ၊ဘုတ္ျပင္း။
ရွမ္းျပည္ အေရွ ့က တာခ်ီလိတ္ ဖက္ကသူငယ္ခ်င္းေတြဆို စုမွဴးက ျပန္ေရာက္တာ ၁၅ ရက္မျပည္ ့ေသးဘူး။ျပန္ထြက္ရျပန္ျပီ။
ျပင္ဦးလြင္ကိုေရာက္ေတာ ့ ထံုးစံ အတိုင္း တစ္ က ျပန္စ။
လိုအပ္တာေတြ ၀ယ္ျခမ္း။
ကုန္ျပန္ျပီ။အဆင္မေျပတာေတြေ
၈ လ ေလာက္ေနျပီးမႀကာဘူး
ျပည္ပထြက္ဖို ့ ျပင္ရျပန္ျပီ။
ေျပာျပတာပါ။
ျငီးျပေနတာမဟုတ္ဘူး။
လူ ့ဘ၀မွာ ျဖစ္ျဖစ္
အဖြဲ ့အစည္းတခုခုမွာျဖစ္ျဖစ္
လူျဖစ္ျဖစ္ မႈျဖစ္ျဖစ္ေျပာင္းလဲေနမွ မဟုတ္ရင္ ဆန္းသစ္မႈ ့ေတြမရွိဘူး။
ဒီလိုေျပာင္းလဲမႈ ့တိုင္းမွာလည္း သဟဇာတျဖစ္ေအာင္ လိုက္ေနရတယ္။
လူဆိုေတာ ့။ပတ္၀န္းက်င္နဲ ့ဆိုေတာ ့။အသိုင္းအ၀ိုင္းနဲ ့ဆိုေတာ ့။
ခုဟာက ေရမလာရင္စည္ပင္တိုင္မယ္
မီးမလာရင္လွ်ပ္စစ္ ၀န္ႀကီးဌာနမွာ အျပစ္ရွိတယ္
လစာနည္းရင္ ဆႏၵျပမယ္
ကိုယ္ရဲ ့လုပ္အားက ရံုးျဖစ္ျဖစ္ ၊ကုမၼဏီျဖစ္ျဖစ္
ဘယ္ေလာက္
အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ ့ရွိလဲ
ဆိုတာ ကိုယ္သာအသိဆံုး။လစာနဲ ့လုပ္အားနဲ
့
ထိုက္တန္မႈ ့ရွိမရွိလည္း ကိုယ္သာ အသိဆံုး။
ေနာက္ ဒီမိုကေရစီအစိုးရ က
ေနာက္ ဒီမိုကေရစီအစိုးရ က
ျပည္သူဆႏၵျဖည္ ့ဆည္းေပးရမွာေပါ ့ဆိုတာမွန္ေပမဲ ့
ကိုယ္နိုင္ငံက ဘယ္ေလာက္ခ်မ္းသာေနလို ့လဲ။
ထမင္းစားေနတုန္း ခဲပါလို ့ ထဆဲမိသလို။
ကိုယ္နိုင္ငံက ဘယ္ေလာက္ခ်မ္းသာေနလို ့လဲ။
ထမင္းစားေနတုန္း ခဲပါလို ့ ထဆဲမိသလို။
အဆင္မေျပတိုင္း သာ ဆႏၵျပရမယ္ဆိုရင္ေတာ ့။
လစာနည္းလို ့ မလုပ္ခ်င္တဲ ့ အလုပ္ပဲျမန္မာနိုင္မွာရွိတယ ္
တကယ္ ့ အလုပ္ရွားလို ့မဟုတ္ဘူး။
ေနာက္ ရလာတဲ ့ဘြဲ ့ေလးကိုလည္း
လစာနည္းလို ့ မလုပ္ခ်င္တဲ ့ အလုပ္ပဲျမန္မာနိုင္မွာရွိတယ
တကယ္ ့ အလုပ္ရွားလို ့မဟုတ္ဘူး။
ေနာက္ ရလာတဲ ့ဘြဲ ့ေလးကိုလည္း
နည္းနည္းမာန္တက္ရေသးတာဆိုေတ ာ ့။
ေနာက္ ဆိုရင္ ကေလးေတြ၊အထူးသျဖင္ ့
ေနာက္ ဆိုရင္ ကေလးေတြ၊အထူးသျဖင္ ့
အတုျမင္ အတက္သင္ လြယ္တဲ ့ ေႏွာင္းပိုင္းကေလးေတြမွာ
လိုတာရွိရင္ လမ္းေပၚထြက္ ဆႏၵျပရမယ္
ျပီးရင္ အစိုးရက ျဖည္ ့ဆည္းေပး။
ဒါဆိုအဆင္ေျပျပီဆိုတဲ ့ တထစ္ခ်
လိုတာရွိရင္ လမ္းေပၚထြက္ ဆႏၵျပရမယ္
ျပီးရင္ အစိုးရက ျဖည္ ့ဆည္းေပး။
ဒါဆိုအဆင္ေျပျပီဆိုတဲ ့ တထစ္ခ်
ယံုႀကည္မႈ ့မ်ိဳးစြဲသြားမွာ ......ကို ဆင္ျခင္သင္ ့ပါတယ္။
ဒီလိုေျပာလို ့ ဆႏၵျပသူဖက္က မႀကည္ ့တာမဟုတ္ဘူး။
ရဲလည္းျပည္သူကတက္လာတာ။
စစ္သားလည္းျပည္သူကပဲျဖစ္လာတ ာ။
သမၼတလည္း ျပည္သူကပဲ။
ခုဟာက သမၼတႀကီးကို သေဘာက်လည္း ဆႏၵျပ။
မက်ေတာ ့ျပန္ရင္လည္း ဆႏၵျပ။
နည္းနည္းေလာက္ေခါင္းေဆာင္မဲ ့သူရွိရင္ ေနာက္ကလက္ခုတ္တီးမဲ ့သူက ျမန္မာနိင္ငံမွာမ်ားေနသလားလ ို ့ပါ။
(ပံုရိပ္စစ္)
ဒီလိုေျပာလို ့ ဆႏၵျပသူဖက္က မႀကည္ ့တာမဟုတ္ဘူး။
ရဲလည္းျပည္သူကတက္လာတာ။
စစ္သားလည္းျပည္သူကပဲျဖစ္လာတ
သမၼတလည္း ျပည္သူကပဲ။
ခုဟာက သမၼတႀကီးကို သေဘာက်လည္း ဆႏၵျပ။
မက်ေတာ ့ျပန္ရင္လည္း ဆႏၵျပ။
နည္းနည္းေလာက္ေခါင္းေဆာင္မဲ
(ပံုရိပ္စစ္)

No comments:
Post a Comment
မိတ္ေဆြတို ့၏ ေဆြးေႏြးမူ ေဝဖန္မူအား လိူက္လွဲစြာ ၾကိဳဆိုပါသည္